Acabamos de volver a casa de ver la pelĂ­cula. A mĂ­ me ha gustado mucho. A mi mujer no tanto, se le ha hecho muy lenta y, mira tĂș por dĂłnde, con demasiadas «cosas de mujeres». Le gustan series como Montalbano y Vera, asĂ­ que algo tendrĂĄ que ver.

A mĂ­, como digo, sĂ­ me ha gustado. Sobre todo la forma en la que se detiene en cada escena, contando pocas cosas pero dejando que los silencios y los sucesos se vayan desarrollando poco a poco, con suavidad, con hondura, con un ritmo similar al de la vida misma cuando se vive con fundamento.

La interpretación de la protagonista, María, a cargo de Janet Novås, que resulta que es bailarina y coreógrafa antes que actriz, me ha gustado muchísimo. Doliente, profunda, digna, creíble. De las demås, destacaría a Filomena Gigante, a la que he conocido en esta película y que encarna a Belén, cliente del furancho de Mabel. Me ha parecido un personaje espectacular.

Esta es la sinopsis de la pelĂ­cula, copiada de su pĂĄgina web:

Illa de Arousa, 1971. MarĂ­a Ă© unha muller que gaña a vida mariscando. TamĂ©n Ă© coñecida na illa por axudar outras mulleres nos seus partos con especial dedicaciĂłn e coidado. Tras un inesperado suceso, vese obrigada a fuxir e comeza unha perigosa travesĂ­a que a farĂĄ loitar pola sĂșa supervivencia. Buscando a sĂșa liberdade, MarĂ­a decide cruzar a fronteira por unha das rutas de contrabando entre Galicia e Portugal.

Sobre el tĂ­tulo, he encontrado esto en IMDB:

The movie title “O Corno” is in Galician language and is translates to Spanish as “El Cuerno”, and to English as “The Horn”. However, the English movie title is “The Rye Horn”, addressing about the little black part of the rye, which can be used (once ground and drunk in an infusion) to interrupt a pregnancy.

Cartel de la pelĂ­cula O Corno, con la protagonista en medio de un campo de centeno